هیسترکتومی یکی از جراحی‌های مهم و تخصصی در حوزه زنان است که طی آن رحم به صورت کامل یا جزئی خارج می‌شود. این عمل زمانی توصیه می‌شود که بیماری‌ها یا مشکلات جدی سلامتی وجود داشته باشند و سایر روش‌های درمانی پاسخ‌گو نباشند. برخی از دلایل رایج انجام هیسترکتومی شامل فیبروم‌های رحمی بزرگ و مقاوم به درمان، خونریزی‌های شدید و کنترل‌نشده، اندومتریوز پیشرفته، افتادگی رحم، و برخی سرطان‌های زنان است.

انواع روش‌های هیسترکتومی

1. هیسترکتومی کامل: خارج کردن کل رحم شامل دهانه رحم.

2. هیسترکتومی جزئی (ساب‌توتال): فقط قسمت بالایی رحم خارج می‌شود و دهانه رحم باقی می‌ماند.

3. هیسترکتومی رادیکال: در موارد سرطان، علاوه بر رحم، بافت‌های اطراف و گاهی تخمدان‌ها نیز برداشته می‌شوند.

روش‌های انجام جراحی

• جراحی باز شکمی: برش روی شکم ایجاد می‌شود (مناسب در شرایط خاص یا توده‌های بزرگ).

• هیسترکتومی لاپاراسکوپی: با برش‌های کوچک و دوربین لاپاراسکوپ انجام می‌شود، با درد کمتر و بهبود سریع‌تر.

• هیسترکتومی واژینال: رحم از طریق واژن خارج می‌شود، معمولاً بدون ایجاد برش روی شکم.

مزایای هیسترکتومی

• درمان قطعی خونریزی‌های شدید رحمی

• رفع دردهای ناشی از فیبروم یا اندومتریوز

• کاهش خطر سرطان رحم یا دهانه رحم در موارد پرخطر

• بهبود کیفیت زندگی و رفع مشکلات عملکردی

مراقبت‌های پس از هیسترکتومی

• استراحت کافی در هفته‌های ابتدایی و اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین

• رعایت رژیم غذایی سالم و نوشیدن آب کافی برای جلوگیری از یبوست

• پرهیز از رابطه جنسی تا زمان تأیید پزشک (معمولاً ۶ تا ۸ هفته پس از عمل)

• مراجعه منظم به پزشک برای بررسی روند بهبودی

• مصرف داروهای تجویز شده برای کنترل درد و جلوگیری از عفونت